Artykuły
08-11-2017 11:51
Kordian
Dariusz Bereski

Refleksja

Idealista i buntownik-Kordian dający serce

Witaj w moim śnie-płomień świecy zgasł...Refleksja

Powoli schodzę z góry, zamieniam ptasie skrzydła na zgarbione ramiona, monolog na milczenie słów, pojmuję sens głodu po latach zgnuśnienia, pragnę jeszcze raz dotknąć źródeł. Jego lichy cień osnową nici czarnej sukienki przykrył bladość promieni nocnej Luny. Dryfują nuty niesione prądami oliwnej rzeki do wszystkich oceanów. Zabrały jego ptasie troski.Czy możemy przyglądać się swojemu życiu ? Analizować przeszłość i wprowadzić w niej zmiany? Czy mamy wpływ na własną osobowość? Czy możemy fizycznie raz jeszcze przeżywać miłość i dokonać wielu zmian. Kordian wciąż stąpa po niepewnym gruncie,bada świat, ale bywa krytyczny w głosie i czynach. Poprzez pryzmat własnych doświadczeń. Kordian nie walczy z Bogiem, walczy ze sobą. Gdzie trafię , gdy przeoczę ślady własnych tropów? Alter ego ostrzega, doświadcza w dwójnasób, bez skutku. Poezja jest mową uczuć , zwierciadłem życia i myśli człowieka.Twórca szóstego wrocławskiego Kordiana stawia na tekst. To największy atut spektaklu-jego opoka. Słowa jak ptaki, wszędzie mają swoje gniazda.Niektóre tylko czasem opuszczają rodzinne lęgi. Adam Sroka od pierwszych chwil ujmuje sposobem postrzegania świata, zaraża, jest charyzmatyczny, zrównoważony, daje aktorom szansę dla własnych przemyśleń i odczuć, choć pierwsze czytania tekstu jeszcze o tym nie świadczą. Aktorzy szepczą, że ,,po bożemu', że nie wiedzą czy z tego, przepraszam za wyrażenie ,,bryku' da się w przyszłości złożyć coś godnego. Tymczasem reżyser dyskutuje ze Słowackim, nie wykłócając się o metafory. Niejeden wybór, wybory bez końca, bo alternatywy interpretacji w przestrzeni wolności to siła prób i błędów oczywiście. Nie traktuje arcydzieła jako kolejnego pretekstu do własnego tworzenia świata i przekazu swoich ideologii. Jest,, ponad-idologiczny', ,,apolityczny', uczciwy w stosunku do sztuki.Teatr jest bowiem tam, gdzie się dzieje. Jest taki jak ty i ja, i oni. Owszem, tworzy nową rzeczywistość, na pół senną, osadzoną w szczątkach ludzkiej świetności i zagłady. A pomaga mu w tym Sylwia Kochaniec, utalentowana warszawska scenograf. Misternie buduje znaki, odcina świat rzeczywisty od sennego umowną czerwoną linią. Pozwala obserwować świat, uczestniczyć w nim i nie przypadkowo obsadza młodego Kordiana młodym Igorem Chmielnikiem.Spektakl ,,Korian, czyli panoptikum strachów polskich'jest szczery. Możemy nie akceptować jezyka tego teatru, wodzić sie na różne pokuszenia, ,,kroić' Słowackiego, wizualizować, modyfikować, unowocześniać teatralne fundamenty, zgadzam się. Tylko zadaję pytanie- po co? Przecież wejdę w świat śmierci spokojnie i bez bólu, daj boże łącząc się z Wielkim Umysłem, pustką. Szokująca w spektaklu jest prostota, a tak za nią tęsnimy. W sztuce szczególnie. Nie jest to arcydzieło, bo takie nigdy nie powstanie.Jest to droga, którą w niektórych przypadkach z bólem przyjęliśmy a nawet odrzuciliśmy, wciąż tkwiąc w zagubieniu, na skraju sztuki i tandety, hałasu świata, nadmiaru informacji i jego braku, na wpół żywi, permamentnie osaczeni strachem swoich błędów, wypaczeń i nieudaczności. Żywi, a przecież dawno temu martwi, bo tacy doskonali, że aż głupi. W spektaklu reżysera Adama Sroki, autora scenariusza ,,Kordian, czyli panoptikum strachów polskich' mamy dwie postacie: Kordiana: Starego i Młodego. Obaj dopełniają się, chcąc być cząstkami jednego życia. Obaj podejmują szaloną wędrówkę do kresu swojej świadomości, aby oczyścić się ze swoich utajonych lęków, strachów i złych przeczuć. Te dwie postaci-Kordian Młody i Stary to jednocześnie i jawa i sen , młodość i starość, narodziny i śmierć, miłość idealna i schańbiona, ogień i woda, czyn i zapaść, dobroć i zgorzknienie. Innymi słowy rewers i awers monety rzuconej do rzeki niespełnienia. Kordian - buntownik, zapaleniec, marzyciel. Silny i słaby .Walczy ze swoją niemocą, panicznie poszukuje sensu i celu życia.Czy ma szansę-on młody, przed którym wyzwanie życia i filozofii? Nie ukołysze do snu kolejny wers, bezsennośc porani duszę, a deszcz zmyje ciężar tylko powierzchownie. Przechodzi różne kręgi swojego "piekła", aby oczyścić się ze złych emocji i nabrać sił do duchowej przemiany. Kordian to człowiek ziemi i nieba zarazem, idealista i poeta, naprawiacz zagubionych idei i zwichrowanej historii. Budzimy się przy nim odmienieni. Rozpoznajemy w jego osobowości nasze pragnienia i myśli, które kiedyś były naszą własnością, a teraz rozpłynęły się gdzieś, zawieruszyły. W losie Kordiana wszystko mamy zapisane: naszą miłość i naszą wiarę, tęsknotę i wyobraźnię, rozdarcie i niespełnienie, wolę czynu i akty zwątpienia.Nic sie nie zmieniło i nic się nie zmieni.Świat został stworzony po to, aby nierozumieć, aby tkwić w tym niezrozumieniu przez kolejne pokolenia.Postawiłem pierwszy krok w stronę nieudawania. Wieczne wojny o władzę, o demokrację, o materialny dobrobyt.Niczego nie zabierzemy ze sobą.Możemy jedynie coś pozostawić. I tak pierwszy Kordian, być może nawet z epoki neolitu, na swój sobie już niemal ,,ludzki sposób'zmagał sie z niewiedzą i doświadczeniem, tkwił w nieśmiertelnej zagadce. Najmniejsza nieprawda rodzi Wielką nieprawdę. Mimowolinie doświadczamy, prowizorycznie chcemy dotykać absolutu. I to nasze odwieczne prawo i nasza ludzka godność.Tego nikt i nic nam nie zabierze-wszystkim Korianom żywym i umarłym.I tym z przyszości, dla których za ciasno będzie na tej ziemi. To długowieczny proces narodzin, zagłady, nadziei i beznadziei.Bo przecież kiedy serce odmawia posłuszeństwa nie ma już żadnej poezji. Istnieje tylko muzyka ciszy i głębia kolorów, a także światło.Rytmiczny puls nieistniejącego świata. Witaj w moim śnie-płomień świecy zgasł wydaje się mówić alterego młodego Kordiana-Kordian Stary. Piękny Ty i piękny Ja...Piękni Oni...

Autor zdjęć: Natalia Dobryszycka




Newsy
05-02-2024
Spotkanie z posłem
Z inicjatywy Wielkopolskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej i przy ...
19-01-2024
Noworocznie i karnawałowo
Od wielu już lat, o tej porze roku członkowie naszego stowarzyszenia spotykają się ...
07-12-2023
Pomóżmy Oliwce
3 letnia Oliwka Kraczek – córeczka młodego pracownika MPK Lublin – potrzebuje pilnej pomocy. ...
Najnowsze artykuły
05-11-2021
Wywiad z Jerzym Grupińskim
Spotkanie z Jerzym Grupińskim, poetą, krytykiem literackim, animatorem i ...
29-09-2020
Wywiad z prof. Lechem Nawrockim
Dr hab. inż. Lech Nawrocki jest emerytowanym profesorem Politechniki ...
30-07-2020
Wywiad z Krzysztofem Wodniczakiem
Z pomysłodawcą i współorganizatorem Wielkopolskich Rytmów ...
Najnowsze galerie

V Gala
Polskiej Mody


3-09-2015

Rejs "Białą Damą" po Warcie


8-08-2015
Copyright (c) 2008-2024 by LT Media Net Sp. z o.o.